Wpisz aby wyszukać

Udostępnij

Afrodyzjaki to substancje powodujące pobudzenie seksualne, zwiększające odczuwanie bodźców. W tym celu na całym świecie od dawna wykorzystywane są różnorodne substancje, wcześniej stosowane w medycynie ludowej. Afrodyzjakiem może być owoc, przyprawa, a nawet zapach. Czy ich działanie potwierdza jednak współczesna nauka?

Arodyzjaki

Za popęd seksualny odpowiadają czynniki:

  • naczyniowe (np. tlenek azotu),
  • neurologiczne (np. dopaminergiczne, serotoninowe),
  • hormonalne (estrogeny, androgeny, prolaktyna, oksytocyna, hormony tarczycy).

Najlepiej poznanym mechanizmem reakcji seksualnych jest rozszerzenie naczyń krwionośnych prącia, łechtaczki i warg sromowych. Zarówno u kobiet jak i mężczyzn efekt ten wywołuje taki sam czynnik – tlenek azotu (NO).

NAJPOPULARNIEJSZE AFRODYZJAKI
Do najczęściej stosowanych i najbardziej znanych naturalnych afrodyzjaków zaliczamy: truskawki, czekoladę, banany, ostrygi i inne owoce morza. Choć są smaczne i zazwyczaj dobrze nam się kojarzą, to jednak badania naukowe nie potwierdzają ich działania poprawiającego libido.

Afrodyzjaki w kuchni

Spośród produktów często goszczących na naszych stołach, niektóre posiadają właściwości wzmagające popęd płciowy.

Burak zwyczajny (Beta vulgaris)

Korzeń dobrze znanego czerwonego buraka zawiera azotany, z których w organizmie uwalniany jest tlenek azotu. Zwiększa stężenie cGMP (cyklicznego guanozynomonofosforanu), który usprawnia przepływ krwi i powoduje rozkurcz mięśni gładkich. Spożywanie dużych ilości buraków jest jednak przeciwwskazane u osób ze skłonnością do tworzenia kamieni nerkowych.

Orzech włoski (Juglans regia)

Nasiona orzecha włoskiego są bogatym źródłem L-argininy – aminokwasu będącego źródłem tlenku azotu w organizmie.

Arbuz zwyczajny (Citrullus lanatus)

Jego owoc zawiera L-cytrulinę, która jest przekształcana w organizmie do L-argininy, a następnie do tlenku azotu.

Afrodyzjaki

Afrodyzjaki dla kobiet

Miłorząb japoński (Ginkgo biloba)

Miłorząb japoński należy do najstarszego gatunku drzew obecnie występujących na świecie. Jego liście zawierają flawonoidy o działaniu przeciwzapalnym, antyoksydacyjnym i ochronnym na naczynia. Zwiększają również syntezę dopaminy i noradrenaliny w organizmie. Zmniejszają agregację płytek krwi i ich przyleganie do ścian naczyń krwionośnych, zmniejszają lepkość krwi i przepuszczalność naczyń krwionośnych, usprawniając przepływ krwi i dostępność tlenku azotu również w narządach rozrodczych. Należy jednak pamiętać, że miłorząb zwiększa ryzyko krwotoków, zwłaszcza u osób stosujących leki przeciwzakrzepowe.

Buzdyganek naziemny (Tribulus terrestris)

Owoc buzdyganka zawiera protodioscynę, która może być przekształcana do DHEA. Zwiększa poziom testosteronu u zwierząt, jednak u ludzi nie wywołuje tego efektu w stopniu istotnym klinicznie. Udowodniono natomiast, że ekstrakt z rośliny przyczynia się do uwalniania endogennego tlenku azotu (NO).

Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus)

Szyszki chmielu zawierają flawonoid (8-prenylonaringeninę) o silnych właściwościach estrogenowych, łagodzący objawy menopauzy i pośrednio przyczyniający się do wzrostu libido u kobiet w tym okresie.

Afrodyzjaki dla mężczyzn

Żeń-szeń właściwy (Panax ginseng)

Korzeń żeń-szenia zawiera między innymi ginsenozydy i związki azotowe. Powoduje uwolnienie tlenku azotu z mięśni gładkich ciał jamistych, ułatwiając erekcję prącia. Minimalizuje objawy zaburzeń erekcji u mężczyzn i wzmaga libido u kobiet po menopauzie. Istnieją też pojedyncze badania sugerujące wzrost liczby plemników przy regularnym stosowaniu żeń-szenia.

Witania ospała (Withania somnifera), inaczej Ashwagandha

Ta pochodząca z Indii roślina zwiększa poziom testosteronu i hormonu luteinizującego (LH). Jednocześnie zmniejsza stężenie hormonu folikulotropowego (FSH) i prolaktyny. A dodatkowo wzmaga spermatogenezę przez stymulację komórek śródmiąższowych Leydiga do produkcji testosteronu oraz poprawia libido poprzez indukcję syntazy tlenku azotu.

Pieprzyca peruwiańska (Lepidium meyeni), czyli Maca

Korzeń pieprzycy jest bogatym źródłem białka i niezbędnych aminokwasów oraz minerałów: wapnia, magnezu i cynku. Zawiera również L-argininę, która jest prekursorem tlenku azotu. Maca wzmacnia libido i erekcję u mężczyzn, jednocześnie zwiększając produkcję spermy i ruchliwość plemników.

Wymienione substancje mogą wpływać na gospodarkę hormonalną organizmu, w związku z tym nie mogą być stosowane np. przez osoby z nowotworami hormonozależnymi. Dodatkowo niektóre z nich zmniejszają krzepliwość krwi, zwiększając ryzyko krwawień i nie mogą być używane m.in. przez osoby stosujące leki przeciwzakrzepowe. Przeciwwskazania te dotyczą wybranych grup pacjentów. Znane są również afrodyzjaki nadal stosowane tradycyjnie na świecie, które mogą zagrażać życiu i zdrowiu każdego człowieka.

Niebezpieczne afrodyzjaki

Co prawda dzięki Paracelsusowi, już od dawna wiadomo, że: „Wszystko jest trucizną i nic nią nie jest, bo tylko dawka czyni truciznę”, jednak niektóre substancje są bardziej szkodliwe dla organizmu, gdyż powodują poważniejsze działania niepożądane, a dawka je wywołująca jest bardzo mała. Wśród szczególnie niebezpiecznych środków tradycyjnie stosowanych jako afrodyzjaki wymienić można: johimbinę, kantarydynę  i bufoteninę.

Johimba lekarska (Pausinystalia yohimbe)

Zawiera alkaloid johimbinę (podobny do rezerpiny), który zwiększa wydzielanie adrenaliny i noradrenaliny w organizmie. Powoduje również rozkurcz naczyń krwionośnych, a dodatkowo pobudza ośrodki erekcji i ejakulacji. Stosowanie go może skutkować wzrostem ciśnienia krwi, kołataniem i zawałem serca, drgawkami, halucynacjami i nadmiernym pobudzeniem. W efekcie może dojść nawet do zgonu.

Pryszczel lekarski (Lytta vesicatoria), hiszpańska mucha

Jest to chrząszcz wydzielający silnie drażniącą substancję – kantarydynę, która powoduje przekrwienie i pieczenie narządów wewnętrznych oraz stan zapalny układu moczowego. Dodatkowo, wśród wielu działań niepożądanych tego specyfiku możemy wymienić poważne infekcje układu moczowo-płciowego, krwiomocz, uszkodzenia i bliznowacenie cewki moczowej.

Bufotenina

Alkaloid o działaniu psychoaktywnym pozyskiwany z jadu ropuch (Bufo sp.) i niektórych muchomorów (np. Amanita citrina). Działa psychodelicznie i toksycznie, a jego stosowanie może doprowadzić nawet do śmiertelnego zatrucia.

Sięgając po substancje mające zwiększyć libido przede wszystkim należy zwrócić uwagę na ich bezpieczeństwo stosowania i unikać tych, które mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Materiał nie stanowi i nie zastąpi porady lekarskiej.

Tagi::