Melisa (Melissa officinalis) to jedna z najbardziej znanych i najczęściej stosowanych roślin leczniczych. Jest rośliną wieloletnią z rodziny jasnotowatych. Zanana była już w starożytności. W greckiej medycynie stosowana już 2000 lat temu. Została przywieziona przez Arabów do Hiszpanii, skąd za pośrednictwem zakonników, rozpowszechniła się w całej Europie.
Melisa rośnie w całej Europie, w strefach umiarkowanych Azji i Ameryce Północnej. W Polsce rośliny pochodzą głównie z upraw. Jest rośliną miododajną, świeżym zielem pszczelarze nacierają nowy ul, co ma ułatwić zagnieżdżenie się w nim młodego roju i stąd ludowe nazwy melisy – „rojownik” i „pszczelnik”.
Roślina ta dorasta do 100 cm wysokości. Kwitnie od czerwca do września. Surowcem leczniczym są liście i ulistnione szczyty pędów. Głównym składnikiem surowca jest olejek eteryczny zawierający aldehydy nadające mu cytrynowy zapach. Ponadto liście melisy bogate są w fenolokwasy, flawonoidy, związki triterpenowe, garbniki oraz śluzy. Powszechnie stosuje się melisę przy problemach ze snem albo na uspokojenie. Jednak to nie jedyne lecznicze działanie melisy.
Zdrowotne działanie wyciągu z melisy:
Zawarte w melisie składniki olejku eterycznego wykazują działanie uspokajające poprzez obniżenie progu wrażliwości ośrodka układu nerwowego, ułatwiają zasypianie i spokojny sen.
Podawanie ekstraktu z melisy przez ok. 16 tygodni pacjentom z łagodną chorobą Alzheimera spowolniło objawy otępienia i polepszyło aktywność chorych. Głównymi składnikami działającymi olejku melisowego są polifenole i flawonoidy.
Właściwości olejku melisowego:
W kosmetyce – ekstrakt z melisy stosowany jest w różnych formach kosmetycznych, przeznaczonych do pielęgnacji przetłuszczającej się cery i włosów, tonizujących kąpieli, kremów, maseczek, olejków i past do zębów.
Melisa jest najczęściej spotykana w postaci:
Najczęściej stosowany jest napar (1 łyżeczka suszu melisy na szklankę wody), melisę parzymy 15–20 minut i pijemy 2–3 razy dziennie. Działanie uspokajające uzyskujemy już po 20–30 minutach od spożycia.
Melisy nie należy łączyć z lekami uspokajającymi na receptę, bez konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Może wchodzić w interakcje z lekami stosowanymi w trakcie zabiegów chirurgicznych i po nich, dlatego nie wolno stosować jej przez co najmniej dwa tygodnie przed zabiegiem. Mimo wymienionych tu ograniczeń, melisa lekarska to zioło o bardzo niewielkiej ilości przeciwwskazań i powinna znaleźć się w każdej domowej apteczce.
Materiał nie stanowi i nie zastąpi porady lekarskiej.